Kuchnia z mojego snu

I tak się zastanawiam, dlaczego kuchnia właśnie teraz, na początek.Może dlatego, ze jednak jest to centrum życia rodziny naszej.
A nie salonik z biblioteką połączony...pewnie niedługo i to pokażę. i schody, koniecznie. niektóre tak zjawiskowe, że aż dech w piersiach zapiera. Po takich schodach to i wspinaczka całodzienna nie będzie problemem...

Kuchnie jak zwykle, w moim przypadku, poznajdywałam bajkowe..no cóż taka moja natura. mój jak zobaczył drzewa (!) przechodzące przez kuchenny blat, popukał się w głowę swoją, potem moją, choć na pewno mu się podobało :) no ale zobaczcie sami, cudo po prostu.

i dodam, że idealnie by nam pasowała tam w tym naszym domku malutkim.

Jednak ostatnimi czasy skłaniam się ku bieli z mocnymi elementami brązu, jako dodatków. I dużo zieleni. Co w końcu wybierzemy, nie mam pojęcia..jeszcze daleko do tej decyzji...ale marzyć, i oglądać możemy...samo zresztą to czekanie jest najprzyjemniejsze często...

Tu kilka kuchni, które mnie zachwyciły. Mojemu się już przejadły, bo on w tej Francji to ma na co dzień. Ale i tak pewnie bez problemu sie dogadamy, jak przyjdzie na to pora...

Ta ostatnia to taka wisienka na torcie - jak dla mnie przepiękna.

Mój mnie uświadomił, bo ja to czasami taka tępa jestem, że tę kuchnię to i tak będziemy robić na wymiar. Więc mam oszczędzać, to pozwoli mi zrobić taką, jaką sobie wyśnię...a jak ją sobie już wyśnię, to dopiero mam mu pokazać, bo jemu już uszami wychodzi to ciągłe oglądanie i okrzyki typu: koniecznie tę zobacz! a ta jaka cudna! itp.itd...gdzie w naszym domku jeszcze nawet prąd nie podłączony :D
Także pewnie coś z tego zdjęcia podpatrzę..wiadomo kuchnia drewniana, moje marzenie...
W tej ikei, co ostatnio po te pościele byliśmy, idąc z kierunkiem strzałek na podłodze przyklejonych, na kolejnym zakręcie stanęłam jak słup soli. Oczom mym ukazała się ..kuchnia..no piękna. I do tego czarne uchwyty tak wzmacniały efekt tej bieli, że oszalałam. Staroświeckie dodam..i kran, też czarny, taki jak kiedyś były, starodawny. Kran to mój must have. Mój jak cenę dojrzał to zbladł, ale wiecie, i tak postawię na swoim, bo cudny jest. Zresztą i tak pewnie jedyna będę przy nim spędzała najwięcej czasu...poniżej meble, no i kran w roli głównej :)

Przeglądając zdjęcia, które tam kiedyś sobie pozapisywałam, znalazłam kilka ciekawych, które może uda nam się wykorzystać w naszej chatynce. I tak poniżej "barek" na wino. Jak dla mnie super pomysł, choć u nas nie wiem, czy dałoby się to zrobić. Bo że dla mnie wszystko jest możliwe i wszystko się zmieści, to wiadomo. Dla mojego niekoniecznie, ale on to ma zmysł praktyczny i wie co można, a co nie...jak się zagalopuję to mi te cugle przykróca...

A tu szuflady wypełnione po brzegi. Bomba...

I pomysłowe "wykończenie" nudnych gniazdek. Sama sobie wystrugam...

A w kuchni mej wyśnionej takie dania będę serwować..z wielką przyjemnością:
„Wszystko stygnie: zupka z muszek na wieczornej rosie,
sześć komarów nadziewanych w konwaliowym sosie,
motyl z rożna, przyprawiony gęstym cieniem z lasku,
A na deser – tort z wietrzyka w księżycowym blasku”

 I znów taki post lekki, ale przy takiej pogodzie nie sposób pisać inaczej...tym bardziej, że dzieci na dworze do ciemności siedzą, do domu wracać nie chcą, tylko bawić się i biegać.