25 cze 2015

Kwitnienie


Dostajesz cebulkę kwiatu pewnego. Doskonałą. Maleńką cebulkę.
Trzymasz ją w dłoniach jej pięknem się napawając. W Twojej wyobraźni już głaszczesz po idealnych płatkach, wdychając cudny zapach. Ale zanim wyrośnie, zanim kwiat płatki swe rozłoży, wiesz że czeka Cię praca niełatwa, ale przyjemna. 


Swymi rękoma, rozgarniasz tę ziemię, pachnącą. Życiem pachnącą, nadzieją, jakby cały świat w tej garści ziemi zamknął się. Dołek mościsz, idealny, dla tej cebulki kwiatu pewnego. I z czułością, na jaką tylko Cię stać, kładziesz tą cebulkę. Delikatnie zasypujesz wokoło ziemię, jakby kołderką przykrywając. Niech śpi, niech rośnie, niech sił nabiera. Od tej chwili możesz tylko patrzeć, mówić i słuchać. To dużo. I podlewać, jak ziemia sucha wokół niej będzie. Skropisz wodą wtedy. Jak chwasty będą zanadto zbliżać się do niej, rwać je będziesz. A potem nastanie czekanie, czasami cierpliwe i w spokoju, a czasem tylko rwać włos z głowy i tupnąć na dokładkę. Bycie wyrozumiałym i cierpliwym to ciężka praca. Ale warto, bo procentuje, jak wiadomo, na przyszłość...

I wzrośnie Ci ten kwiat wysoko. Ani się obejrzysz. Płatki rozchyli, piękny w swej skromności, czarowny taki. Możesz Go podziwiać, oglądać, utulić w dłoniach. I głaskać.
A jak przyjdzie czas, gdy płatki gubić będzie, bądź przy nim...
Coś się kończy, aby coś innego mogło się zacząć. Taka kolej rzeczy, jak świat światem istniał...

Starsza właśnie szkołę zakończyła. Nadszedł czas rozstań z przyjaciółmi, koleżankami. Świat się zawalił...Płatek jeden opadł.
Podniosłam Go i pogłaskałam. Przytuliłam.
Życie trwa nadal. I pożegnania też są potrzebne. By docenić tu i teraz. Bo nie ma opcji przewinięcia w tył...


16 komentarzy :

  1. Tak pięknie ubierasz w słowa swoje myśli :*. Cudnie. Coś się skończyło, żeby po wakacjach zaczęło się nowe, lepsze, poważniejsze, dojrzalsze. Tulę Was :*!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję :)) z całego serca. córka zaczyna gimnazjum...oby i tam się odnalazła :)

      Usuń
  2. Wakacje szybko zlecą, znów wróci do szkoły, do znajomych. Może pozna kogoś nowego. :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. córka gimnazjum zaczyna, więc rozstaje się z przyjaciółmi i z klasą w tym składzie, to pierwsze jej takie pożegnanie..ale nie ostatnie.

      Usuń
  3. Jesteś niepowtarzalna! Magiczny wpis, działa na wyobraźnię mega:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Naprawdę? Dziękuję serdecznie. Trudno tak uwierzyć w siebie...

      Usuń
  4. Niesamowicie opisane! Ty byś nawet mycie okien czy prasowanie opisała tak, że pomyslalabym 'kurcze, przeciez to jest cudowne'.
    Nie jestem dobrym ogrodnikiem, a najlepsze kwiaty to takie, które stoją na dworze, kwitną, a ja nie muszę ich podlewać, obszczypywac czy nawozić. Ale czytając ten wpis czułam, że omija mnie coś najwspanialszego, najdelikatniejszego i najpiękniejszego na świecie! :D
    Zazdroszczę pióra!
    Pozdrawiam ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. hmm chyba się zaczerwieniłam :))) daj spokój, Twoje pióro świetne jest, śmiem przypuszczać, że lepsze od mojego :)
      te moje kilka zdań sklecone w mozole...ech tam :)

      Usuń
    2. W takim razie uwielbiam te Twoje 'kilka zdań skleconych w mozole' ... :)

      Usuń
  5. Nie będę już kadzić Ci jak piszesz, bo doskonale wiesz, że nie piszesz - malujesz ;)
    Życie składa się z powitań i pożegnań. Nikt się nie lubi, żegnać. Ale pozostaje nadzieja na nowe i na piękne.
    Cytując klasyka - "ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy..."

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ważnych jest kilka tych chwil, tych na które czekamy :)))

      Usuń
  6. Rewelacyjny wpis :)
    A po wakacjach przyjdzie nowe co nie znaczy że gorsze czy lepsze inne :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. tak. córka juz się cieszy, więc jesteśmy dobrej mysli :)

      Usuń
  7. Jutro ostatni raz idę do przedszkola. To znaczy będę chodzić też w przyszłym roku, ale do zupełnie innej grupy dzieci. Nie będzie mojej malutkiej Ali, wolno jedzącej Oliwki i przytulaska Dawida. Nie będzie wiecznie wesołej Uli, cudownego Michała i mądrej Milenki. Nie będzie też malarki Mai, blondwłosej Oli i pewnej siebie Dobrusi. Będą zupełnie inne dzieci. A jednak... bardzo mi smutno. Bardzo. Słoneczka moje idą w świat. I zdarzyć się to musiało, choć tylko... czemu tak szybko?
    ***
    Dzisiejsze słowa Milenki:
    "Wiesz, z Tobą zawsze jest fajnie. Jesteś kochana. Będę tęsknić, gdy Ciebie nie będzie."
    Oj, ja też będę tęsknić... oj, nawet nie wiesz jak mocno...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. no tak, całe życie to jedna wielka zmiana. dlatego tak szukamy stabilizacji i niezmienności, choćby w błahych sprawach...wiesz, fajnie masz w tym przedszkolu:) ale będziesz za nimi tesknić, dopóki nowych nie poznasz, tak dokładnie :)

      Usuń

Dziękuję za wizytę , a zwłaszcza za poświęcenie kilku minut na przeczytanie moich bzdur ;)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...