Wielkanoc

życzenia

"I marzył wśród Wieczerzy Ostatniej Rozpaczy,
By, nie mogąc łez zleczyć, choćby ten prostaczy,
Najprostszy pozostawić dar chleba i wina."
Leopold Staff Tajemnica chleba i wina


Wiele dziś pisać nie będę. Mój przybył na krótka chwilę do domu, także szkoda mi każdej minuty spędzonej bez niego. Dlatego wybaczcie, gdy mniej mnie tutaj będzie. Choć postów jest tyle, że i na pół roku czytania wystarczy :) Wrócę po świętach, gdy mój znów wyjedzie do pracy. Kocham pisać, ale nie chcę się stać kolejnym blogiem - "zapchajdziurą" - i publikować byle co, byle było. Nie o to tu przecież chodzi, prawda? Przemyślałam to i owo, i nic na siłę, stwierdziłam. Dziękuję Wam wszystkim, którzy tu do mnie zaglądacie...a i dzieci się też cieszą (zwłaszcza Rita, bo Różę to najbardziej interesują zdjęcia z nią samą w roli głównej ), że choć znalazło się kilka osób, które o ich przygodach i "wybrykach" chcą czytać...Dziękuję także za liczne komentarze..świadczą one o tym, że to co miało się stać przygodą na chwil parę, przerodziło się w pasję..pasję do tworzenia, do przemyśleń i do pisania.

A z okazji tych świąt, moich ulubionych, życzę Wam jak zawsze - ZDROWIA. Bez niego ani rusz, a z nim góry można przenosić. I każdemu życzę to co akurat chce, bo jeden chce dom z drewna, a w nim kominek co huczy zimą mroźną. Inny chętnie wybrałby się w tę podróż, co zbierał na nią miesięcy kilka. Temu co nie ma, życzę aby udało się mieć. A tym co mają wszystko, aby docenili to co mają i potrafili się podzielić...Ale dla wszystkich pragnę, aby tak jak Jezus, odrodzili się na nowo, bo może już dość tych waśni i sporów, tego obrzucania się błotem, tej zajadłości wielkiej jakbyśmy psami, nie ludźmi byli...bo przecież do miłości stworzeni jesteśmy, nie do wojen i kłótni. Świat piękny, życie kruche, może warto się zastanowić co w nim powinno być najważniejsze...