Zezowate szczęście

Dzik jest dziki...

"Dzik jest dziki, dzik jest zły.

Dzik ma bardzo ostre kły.

Kto spotyka w lesie dzika,

Ten na drzewo prędko zmyka."

Bardzo lubię te dzikie świnki. Zwłaszcza maleństwa. Są cudne. Te małe, sterczące uszka. Ten słodki ryjek, taki do kochania. I ta sierść, w te paseczki bądź kropeczki. Powiedzcie sami, jak tu nie kochać takich maleństw.

Troszkę gorzej jest już z dorosłymi osobnikami. Słodkie już nie są, niestety. I chęć na przytulenie też mija. Prawdę mówiąc to strach we mnie wzbudzają. I tyle. 

A tu niedawno okazało się, że takie oto dziki, starszawe nieco, zawitają do naszego domu. Nie te małe, słodkie świneczki, ale właśnie duże dziki, z kłami włącznie.

I mina mi nieco zrzedła. No bo jak to? Jak takie duże dziki mają mi się spodobać? A dzieciom? Niemożliwe przecież.

I jak zwykle życie zweryfikowało obawy me. Przedwczesne jak zwykle.

Dziki okazały się strzałem w dziesiątkę. Nawet w setkę, mogę śmiało powiedzieć. Są przecudne. Idealne. Stały się moimi ulubieńcami. Starszej też. Młodsza w tym względzie za dużo do powiedzenia nie ma. Ale to ona przetestowała je wzdłuż i wszerz. 

Z przyjemnością przedstawiam Wam kolejną, ulubioną markę moją.

ZEZUZULLA

Spodnie są rewelacyjne. Pod względem kroju, jakości, szycia, wytrzymałości.I uroku. Tego mają najwięcej. Zobaczcie sami. Dzika w dzikach :)

 

Szukanie sweterka idealnego dla dzików zajęło mi kilka miesięcy. Chyba wybredna jestem trochę...

Ale poszukiwania zakończyły się sukcesem. Niedawno, i to na wyprzedaży, wisiał sobie ten jeden, jedyny, samotny. Chyba czekał na nas :)

Sweterek znaleziony w H&M